BLOWING IN THE WIND
สักกี่สาย ของถนน ชนก้าวผ่าน
ก่อนได้ขาน ลูกผู้ชาย ไปทั่วหล้า
กี่ทะเล พิราปขาว เจ้าแรมรา
ก่อนนิทรา บนหาดทราย สบายจินต์
กี่คราวครั้ง ยังคงถูก ลูกปืนใหญ่
ก่อนจะให้ หยุดยิง ทุกสิ่งสิ้น
คำตอบนั้น อ่อนระโหย รวยระริน
เพียงได้ยิน แผ่วเบาหาย กับสายลม
นานเท่าไร ใครสักคน ทนเชิดหน้า
ก่อนพบว่า ฟ้าสีคราม งามสวยสม
จะมีหู สักกี่ข้าง ฟังคารม
ก่อนยินเสียง ร่ำระทม ของปวงชน
จะต้องตาย อีกเท่าไร ให้เขารู้
หลากหลายผู้ ถูกทำลาย กายปี้ป่น
คำตอบนั้น เร้นอยู่ ดูวกวน
สายลมพ่น พัดกระจาย มลายไป
นานกี่ปี ที่เขาสูง พุ่งตระหง่าน
กร่อนตามกาล กลืนชะ ทะเลใหญ่
กี่ปีแล้ว ประชาชน ทนคราบไคล
ก่อนเขาให้ ทางชีวิต สิทธิ์เสรี
กี่ครั้งหน ที่เขา เฝ้าเบือนหน้า
เสแสร้งว่า “ใครลำเค็ญ ไม่เห็นนี่”
คำตอบนั้น เป็นอณู ผงธุลี
ทุกอย่างลี้ ลับหาย กับสายลม
Source: Blowing In The Wind
You must be logged in to post a comment.